Sessizliğin Uğultusu

Gönlümün yansımasıdır kalemimden dökülenler! Kimi toprak kokar, Kimi bahar... Kiminde rüzgârlar eser fırtınalı, Kiminde güneş avuçlarımızı yakar! Kimi bir derin sevda taşır gönlünde, Kıyamaz dokunmaya, dillendirmeye... Şöyle sessiz bir köşe, Birkaç damla ışık, Sıcak bir çay yahut kahve, Dizler üstü battaniye, Hafif hafif de bir müzik akarsa... O vakit doyum olmaz bu şiirlere!